نقش اسباب خارجی در مسؤولیت مدنی ناشی از حوادث رانندگی وسایل نقلیه¬ی موتوری زمینی با توجه به آخرین تحولات قانونی (مطالعه¬ای تطبیقی در حقوق ایران و فرانسه)

قاعده­ی عمومی در مورد نقش اسباب خارجی در حوزه­ی مسؤولیت مدنی، محدود یا منتفی شدن مسؤولیت خوانده است. لیکن این سوال مطرح است که آیا در مواردی که با بیمه­های اجباری مسؤولیت روبه­رو هستیم، بازهم می­توان از اجرای قاعده­ی عمومی مزبور سخن گفت. این جستار درصدد است مساله­ی مزبور را در خصوص حوادث رانندگی در نظام حقوقی فرانسه و ایران مورد مطالعه قرار دهد. با بررسی­های به عمل آمده به نظر می­رسد می­توان وجوه اشتراک و افتراقی را در­این­زمینه میان حقوق ایران و فرانسه مشاهده­نمود. در نظام­حقوقی­فرانسه با­توجه به قانون 5­ژوئیه­ی­1985، اصولا استناد به قوه قاهره به معنای خاص کلمه و فعل ثالث توسط دارنده و راننده در حوادث رانندگی امکان پذیر نیست، حال آن­که استناد­به تقصیر زیان­دیده در مواردی امکان­پذیر و درمواردی غیرقابل­استناد می­باشد. در نظام­حقوقی­ایران نیز به نظر می­رسد با توجه به تحولات جدید قانونی، نمی­توان در همه­ی موارد از اجرای قاعده­ی عمومی، سخن گفت.